ویلیام وایلر
ویلیام وایلر کارگردان و تهیهکننده فیلم سوئیسی-آلمانی-آمریکایی، متولد ۱ ژوئیه ۱۹۰۲ بود. . در دوران کودکی وایلر، او در تعدادی از مدارس حضور یافت و بهعنوان «چیزی شبیه به جهنمساز» شهرت پیدا کرد . گاهی اوقات در خانه خانواده و دوستانش تئاترهای آماتوری را برای لذت شخصی اجرا می کردند. وایلر قرار بود وارث کسب و کار فروشگاهی خانوادگی در مولوز فرانسه باشد، اما اتفاقات پس از جنگ جهانی او را بسیار فقیر کرد. مادرش ملانی پس از اینکه متوجه شد که ویلی به تجارت مغازهفروشیها علاقهای ندارد، با پسر عموی دورش، کارل لِمِل، که صاحب استودیو یونیورسال بود، تماس گرفت و در مورد فرصتهایی برای او صحبت کرد. در سال 1921، وایلر، در حالی که به عنوان یک شهروند سوئیسی سفر می کرد (وضعیت پدرش به طور خودکار تابعیت سوئیس را به پسرانش اعطا می کرد)، لمل را ملاقات کرد که او را برای کار در استودیو یونیورسال در نیویورک استخدام کرد. این فعالیت نقطه شروع کار وایلر در هالیوود بود، جایی که در سالهای بعد توانست فیلمهای موفقی از خودش به جای بگذارد. پس از فراز و نشیب ها (از جمله اخراج شدن)، وایلر روی کارگردان شدن تمرکز کرد و تمام تلاش خود را برای این کار گذاشت. او بهعنوان دستیار سوم کارگردان شروع کرد و در سال 1925 به جوانترین کارگردان یونیورسال تبدیل شد و کارگردانی وسترنهایی را بر عهده گرفت که یونیورسال به خاطر پخش آن شهرت داشت. «The Crook Buster» اولین اثر وایلر نام گرفت.
وایلر در طول 5 سال، فیلمهای وسترن زیادی (31 عدد) را با استودیو یونیورسال تولید کردند. پس از گذشتن از دوره صامت فیلمهای هالیوود، وایلر به مرور به پختگی در تولید فیلمهای خود رسید. از دهه 1930، از استودیو یونیورسال فاصله گرفت و با استودیوهای مختلف کار کرد. «Wuthering Heights» محصول 1939، «Roman Holiday» محصول 1953 و «Ben-Hur» محصول 1959 از معروفترین آثار وایلر محسوب میشوند. از جمله نکات جالب درمورد فیلمهای او این است که 14 بازیگر در آثارش موفق به کسب جایزه اسکار شدند. وایلر برای کارگردانی «Patton» در سال 1970 استخدام شد، اما قبل از شروع تولید در سال 1969 از کار دست کشید. آخرین فیلمی که وایلر کارگردانی کرد، «The Liberation of L.B. Jones» در سال 1970 منتشر شد. وایلر در 27 ژوئیه 1981، بر اثر سکته قلبی درگذشت.