کنجی میزوگوچی

کنجی میزوگوچی

کنجی میزوگوچی کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس ژاپنی، متولد 16 مه 1898 بود. خانواده او از طبقه متوسط بودند تا اینکه پدرش سعی کرد در طول جنگ روسیه و ژاپن با فروش بارانی به سربازان امرار معاش کند. جنگ خیلی سریع به پایان رسید و شرایط خانوادگی او بدتر شد و آنها خواهر بزرگترش را به‌عنوان فرزندخوانده دادند و از هونگو به آساکوسا، نزدیک محله تئاتر و فاحشه‌خانه ها نقل مکان کردند. در واقع، خواهرش سوزوکو، یا سوزو، به حرفه گیشا فروخته شد. اتفاقی که عمیقاً بر دیدگاه میزوگوچی نسبت به زندگی تأثیر گذاشت. در سال 1911، والدین میزوگوچی، که فقیرتر از آن بودند که مخارج آموزش ابتدایی پسرشان را بپردازند، او را به مدت یک سال نزد عموی خود در موریوکا، در شمال ژاپن فرستادند. در سال 1915 مادرش درگذشت و سوزو برادران کوچکترش را به خانه خود آورد و از آن‌ها مراقبت کرد. در سال 1916، او برای دوره‌ای در مدرسه هنری آئوباشی یوگا کنکیوکو در توکیو ثبت نام کرد که تکنیک‌های نقاشی غربی را آموزش می‌داد. در این زمان نیز او علاقه جدیدی به اپرا پیدا کرد. میزوگوچی در سال 1920 به‌عنوان بازیگر وارد صنعت فیلم توکیو شد. سه سال بعد او در استودیوی نیک کاتسو کارگردانی تمام عیار شد و «Ai-ni yomigaeru hi» را کارگردانی کرد که اولین فیلم او در طول اعتصاب کارگران بود. آثار اولیه میزوگوچی عمدتاً بازسازی‌های اکسپرسیونیسم آلمانی و اقتباس‌هایی از یوجین اونیل و لئو تولستوی بودند. نزدیک به 70 فیلمی که او در دهه‌های 1920 و 1930 کارگردانی کرد، اکنون از بین رفته‌اند.

پس از زلزله بزرگ کانتو در سال 1923، میزوگوچی به استودیوهای نیککاتسو در کیوتو نقل مکان کرد و در آنجا مشغول به کار بود تا اینکه رسوایی بزرگی باعث تعلیق موقت او شد: یوریکو ایچیجو، فاحشه‌ای که با او زندگی می‌کرد، با تیغ به او حمله کرد و جراحاتی بر روی بدنش بر جای گذاشت.

در فیلم‌های میانی‌اش، میزوگوچی به عنوان کارگردان «رئالیسم جدید» مورد ستایش قرار گرفت. در طول جنگ، میزوگوچی مجبور به سازش هنری شد و برای دولت نظامی تبلیغات می کرد. معروف‌ترین این فیلم‎‌ها بازگویی فیلم کلاسیک بوشیدو سامورایی «The 47 Ronin » (1941) است. میزوگوچی زمانی به عنوان رئیس انجمن کارگردانان ژاپن خدمت می کرد. زمانی که کینویو تاناکا تلاش کرد به انجمن کارگردانان ژاپن بپیوندد، میزوگوچی یک مبارز فعال علیه نامزدی او شد و معتقد بود که زنان جایی در انجمن ندارند.

میزوگوچی تا سال 1956 به ساخت مشغول بود و آخرین اثرش، «Street of Shame» محصول همین سال است. این کارگردان برجسته ژاپنی، در همان سال به علت سرطان خون درگذشت.