کوئنتین تارانتینو   

کوئنتین تارانتینو

کوئنتین جروم تارانتینو فیلمساز، بازیگر، منتقد فیلم و نویسنده آمریکایی، متولد ۲۷ مارس ۱۹۶۳ است. در دوران کودکی، پدر و مادر تارانتینو از یکدیگر جدا شدند و کوئنتین تصمیم گرفت با مادرش بزرگ باشد. مادر تارانتینو بلافاصله پس از ورود به لس‌آنجلس با کرتیس زاستوپیل(نوازنده) ازدواج کرد و آن‌ها به تورنس، شهری در منطقه خلیج جنوبی لس‌آنجلس نقل مکان کردند. پدرخوانده‌اش عشق تارانتینو به سینما را تشویق کرد و او را در نمایش‌های متعدد فیلم همراهی نمود. در سن 15 سالگی، تارانتینو دبیرستان ناربون در شهر هاربر (لس‌آنجلس) را ترک کرد. او سپس به‌عنوان راهنما در یک سینمای بزرگسال در تورنس به نام Pussycat Theatre کار کرد. در همین زمان، تارانتینو در کلاس‌های بازیگری در کمپانی تئاتر جیمز بست شرکت نمود، جایی که با تعدادی از همکاران نهایی‌اش آشنا شد. زمانی که تارانتینو در جیمز بست بود، با کریگ هامان نیز ملاقات کرد که برای تولید دومین فیلمش در سال 1987 با او همکاری نمود.

در سال 1986، تارانتینو در اولین کار خود در هالیوود استخدام شد و با راجر آواری به‌عنوان دستیار تولید در ویدیوی تمرینی دالف لاندگرن، همکاری کرد. سال بعد، در « Sophia’s Wedding: Part 1»، یکی از اپیزودهای فصل چهارم سریال دختران طلایی، که در 19 نوامبر 1988 پخش شد، نقش کوچکی را بازی کرد. زمانی که رابرت کورتزمن او را برای نوشتن فیلمنامه « From Dusk till Dawn» استخدام نمود.

پس از موفقیت «Reservoir Dogs»، تارانتینو مورد توجه هالیوود قرار گرفت و پروژه‌های متعددی از جمله «Speed» (1994) و «Men in Black» (1997) به او پیشنهاد شد، اما او در عوض به آمستردام بازگشت تا روی فیلمنامه خود برای «Pulp Fiction» کار کند. تارانتینو در سال 1994 فیلم جنایی کمدی سیاه «Pulp Fiction» را نوشت، کارگردانی کرد و بازی نمود و زیبایی‌شناسی خشنی که به آن معروف است را به نمایش گذاشت. تارانتینو برای این اثر جایزه اسکار بهترین فیلمنامه اورجینال را دریافت نمود که با راجر آواری، که درنگارش داستان نقش داشت، به اشتراک گذاشت. او همچنین در بخش بهترین کارگردانی نامزد دریافت جایزه گشت. این فیلم پنج نامزدی دیگر از جمله بهترین فیلم را نیز دریافت کرد. تارانتینو همچنین جایزه نخل طلای این فیلم را در جشنواره کن 1994 دریافت نمود. این فیلم بیش از 200 میلیون دلار فروخت و نقدهای مثبتی را به دست آورد.

در اوایل قرن جدید میلادی، تارانتینو قصد داشت کار بر روی « Inglourious Basterds» را شروع کند، اما این کار را به بعد از نویسندگی و کارگردانی «Kill Bill» موکول کرد. فیلمی که به‌عنوان یکی از نقاط عطف تارانتینو در نظر گرفته می‌شود و در ژانر رزمی، انقلابی به‌حساب می‌آید. بعد از این فیلم، تارانتینو تصمیم گرفت بر روی پروژه متوقف‌شده خود کار کند. « Inglourious Basterds» در سال 2009 اکران شد، و برای تارانتینو دومین نامزدی جایزه اسکار بهترین کارگردانی و جایزه اسکار بهترین فیلمنامه اصلی را به همراه داشت. 3 سال بعد پرفروش‌ترین فیلم تارانتینو به روی پرده‌های سینما رفت. «Django Unchained» که یادآور کارهای سرجو لئونه، الگوی تارانتینو بود، مورد توجه منتقدین و مخاطبان سینما قرار گرفت. در قرن جدید میلادی، شاید بتوان به جرات گفت که تمامی آثار تارانتینو کیفیت قابل‌قبولی ارائه دادند، اما شاید فیلمی که در سطح پایین‌تری قرار گرفت، آخرین اثر او در سال 2019، « Once Upon a Time in Hollywood» است. این اثر با وجود بازیگران بزرگی مانند دی‌کاپریو و برد پیت نتوانست مخاطبان را آن‌طور که باید راضی نگه دارد.